De journaalpost van deze week gaat over Rowan die komende periode gaat experimenteren met zijn nieuwe creditcard, die hij heeft gekocht na het lezen het boek thuisblijven is duurder van Jelmer de Boer. En Robin had een soort van financiële meevaller, omdat een partij die failliet was gegaan toch nog een klein bedrag stortte op zijn rekening en daarnaast is hij druk met het uitzoeken of hij zijn hypotheek gaat verhogen. 

Verder is deze aflevering de eerste ‘pensioen’ aflevering van 2022, maar niet zomaar een. Vandaag hebben Robin en Rowan Ralf Bodelier te gast en hij heeft een bijzonder inspirerend verhaal als je het hun vraagt. Het begon al na zijn studententijd dat het Ralf niets leek om een vaste baan te hebben en enkel op vakantie te kunnen binnen je vakantiedagen. In 1994 begon hij met zijn eerste half jaar er tussenuit, wat Rowan een tussen pensioen noemt.

Ralf is columnist voor onder andere het Financieel Dagblad. Toen Rowan in een van zijn columns las dat hij schreef: ‘Beste lezers, van Jeruzalem naar Bouillon lopen heeft mij 16.000 euro gekost en ik gun iedereen dit vrijheidsgevoel’, was Rowan overtuigd om Ralf uit te nodigen voor de podcast. Ralf heeft de afstand van 4000 kilometer in twee jaar afgelegd, vanwege corona duurde dit één jaar langer dan gepland. Maar eigenlijk kostte dit voor Ralf niet echt 16.000 euro, want door het schrijven van zijn verhaal heeft hij alle kosten terugverdiend. 

Voor Robin voelt het alsof hij met de ‘oude’ Rowan praat, want de denkwijze die Ralf en Rowan hanteren is nagenoeg hetzelfde. Het gaat niet om een rijk leven, maar een leven waarin je doet wat je leuk vindt en vervolgens kijk je wat daar voor nodig is. Zo heeft Ralf altijd met zijn vrouw dat het idee leidend is. Dit houdt in dat er nooit eerst gevraagd wordt: ‘Wie gaat dit betalen?’, maar er wordt gezegd: ‘Gaaf idee! Laten we kijken hoe we dit (financieel) kunnen regelen’. Er zijn genoeg mogelijkheden om te doen wat jij wil. Het idee leren – werken – pensioneren wordt nu nog als ‘normaal’ gezien, maar dit kan zomaar eens gaan veranderen naar de Tien Keer Met Pensioen leefwijze. 

Ralf vertelt ook dat hij niet denkt in vakanties, maar in ‘Wat vind ik leuk en hoe ga ik dat bekostigen?’. Voor Ralf is het antwoord vaak schrijven, maar ook leidt hij samen met zijn vrouw groepen rond in Malawi, wat ook een bron van inkomsten is als ze daar zijn. Rijk wordt hij er niet van, maar dat is ook niet zijn doel. Ze kunnen doen wat ze leuk vinden met een prima maandsalaris en pensioen. Dit heeft hij deels te danken aan het feit dat hij zijn koophuis al heeft kunnen aflossen, waardoor als zijn vrouw en hij op reis gaan het huis ook nog een bron van inkomsten is. Ze maken ‘winst’ op de verhuur, omdat ze vervolgens in bijvoorbeeld Afrika veel goedkoper een huis terug huren. 

Ook gaan we in op hoe Ralf dit vroeger heeft gedaan, want er wordt vaak gedacht dat het onmogelijk is met kinderen. Maar niets is minder waar. Ralf en zijn vrouw zijn in 2003 met de kinderen gaan reizen. Als ze een hoedje opzetten en een sjaaltje om deden, waren ze voor de kinderen juf en meester en in Malawi konden de kinderen naar een internationale school, wat ontzettend goed was voor hun Engels en het leren van verschillende culturen. De appel is niet ver van de boom gevallen, want zowel zoon als dochter leven hun leven inmiddels op dezelfde wijze. Ze werken om te doen wat ze leuk vinden, dit is geen vaste baan, maar dit zijn tot nu toe losse baantjes. 

Tot slot krijgen Robin en Rowan de vraag terug van Ralf. Wat zijn hun plannen voor de toekomst? Je hoort het in de aflevering.